20 April, redelijk goed weer, niet te koud, een relatief heldere hemel, dus de hoogste tijd om de Cassegrian-kijker nog eens aan het werk te zetten. Om 21.00u begonnen we met de opstelling van de kijker. Om te beginnen verkozen we op het gazon, aan de voet van de sterrenwacht op te stellen. Dekijker is te gevoelig voor de vibraties van de sterrenwachttoren. Door deze beslissing te nemen hadden we eigenlijk en nadeel op onze hand: de bomen!!! Voordat we de kijker op zijn definitieve plaats afstelde, hebben we eerst even naar Venus gekeken ( door de takken van de bomen!!!) Venus gaf zoveel licht dat we besloten en filter toe te passen. We zagen de schijngestalte van de planeet.Nadat we Venus bekeken hadden, hebben we de kijker op een gunstigere locatie gezet en begonnen met de automatische afstelling. Een volgend probleem: de allereerste referentiesterren voor de afstelling werden zichtbaar, maar de beste zaten, quasi allemaal achter de bomen en moesten voor de voet geweigerd worden. De eerste afstelpoging resulteerde in een opeenstapeling van weigeringen en het systeem hing zich op. Een tweede poging was al niet veel beter, maar bij de derde poging was de afwijking iets minder dan een halve graad. Gezien het feit dat we toch voornamelijk met een groothoek-oculair gingen werken werd besloten dit zo te laten en konden we beginnen. Eerst lieten we de kijker aan het woord en lieten ons gidsen door de rubriek “guided tour & Tonight’s Best”. Op een kort tijdsbestek kregen we tientallen sterrenstelsels te zien. Vele daarvan waren voor de aanwezigen absolute primeurs. Melkwegstelsels in alle vormen en afmetingen, van groot tot heel klein. Naast de sterrenstelsels die we zagen natuurlijk ook de bolhopen, open sterrenhopen en er was zelfs een poging om enkele planetoiden te bekijken. Jammer, maar die zaten nog allemaal onder de horizon (een volgende keer zoek ik op voorhand enkele die wel zichtbaar zijn). Heel speciaal, die avond,was de planeet Saturnus. We zagen verschillende maantjes, we zagen wolkenformaties op het oppervlak, de schaduw van de ringen, noem maar op!!! We hebben een beetje met vergrotingen gestoeid, maar ook hier: de kleinste vergroting geeft het mooiste en beste beeld! Het eeld van de maan was zo scherp, dat je er spreekwoordelijk je vingers aan kon snijden. Alle aanwezigen (inclusief enkele bezoekers) hebben hun vrijdagavond aangenaam gevuld en lieten datook merken. Na een relatief lange periode van slechte waarnemingsmstandigheden was deze kijkavond een verademing voor allen. Laat ons hopen dat de volgende kijkavond ook zo een succes zal worden. Heel waarschijnlijk gaan we nog eens een keertje op een 100% vrije en open locatie waarnemen. We publiceren, ter zijner tijd de exacte details. Hou de agenda in de gaten!!!! Tot dan.
