De eerste kijkavond van 2011 was een succes

 De zon scheen nog in de late namiddag en de wind blies vanuit het oosten. Het beloofde dus een koude maar mogelijk een mooie kijkavond te worden… Toen ik omstreeks 20h00 arriveerde aan de sterrenwacht was de wind gaan liggen. De temperatuur was hierdoor ook meteen een stuk draaglijker geworden.  Het was een prachtige, heldere avond met enorm veel sterren.

Vanaf het begin was er een grote opkomst met verrassend veel kijkermateriaal. Ik telde maar liefst zes kijkers van allerlei afmetingen en soorten. Terwijl anderen nog druk bezig waren met opbouwen had Job zijn kijker al aan de rand van de vijver op Jupiter gericht en samen met Fons wisten ze te vertellen dat er drie maantjes netjes op een rij aan één kant van de planeet stonden. Het was alsof ze aan een draadje hingen, zo mooi recht achter elkaar. Even later werden we vergast op allerlei andere hemelobjecten. Iedereen had wel iets anders of met een andere vergroting in zijn telescoop. Vooral Orion, die een tijdje later met zijn prachtige nevel pal boven de vijver stond, bleef de blikvanger van de avond. Afwisselend van de ene naar de andere kijker kreeg iedereen gelegenheid om de ganse hemel af te turen, maar ook  al was de wind gaan liggen, de temperatuur bleef steeds verder dalen en stilaan begonnen onze voeten te protesteren. Lambert ontstak een gloei-element, dat normaal dienstig is om spiegelcondensatie te voorkomen waaraan we ons de eerste drie uur konden verwarmen.

Ook Fons was, zijn certificaat van de algemene vergadering nog indachtig, voorzien op dit soort problemen en trakteerde even later de liefhebbers op een welkome, hartverstekende borrel.  Na enkele uren van die uitzonderlijk mooie avond te hebben genoten raakte onze voorraad lichaamswarmte, ondanks de pragmatische ingrepen, toch stilaan op en geleidelijk werd dan ook begonnen met de demontage van de kijkers. Lambert maakte intussen enkele prachtige foto’s van de Orionnevel die we ongetwijfeld nog te zien krijgen en hij experimenteerde later nog met (zeer moeilijk scherp te stellen) fotografie in het brandpunt van de kijker tot uiteindelijk de Orionnevel achter de toppen van de bomen wegdook.

 Het was een prachtige kijkavond en het werd dan ook al zaterdag toen de laatste het terrein verliet, maar het succes van deze avond is niet alleen te danken aan de fantastisch mooie sterrenhemel, maar moet zeker ook worden toegeschreven aan de goede opkomst en door toedoen van leden die hun materiaal ter beschikking wilden stellen.

Laten we hopen dat we dit nog regelmatig kunnen overdoen. Bedankt vrienden; het was een succes!                                                                                                                                                    verslag door Jan Hermans

Enkele sfeerbeelden van de kijkavond:

Bovenstaande afbeeldingen zijn niet-gestackte opnames: M.a.w. de originele opnames! De gestackte opnames volgen nog.