Verslag van de kijkavond.
27 april 2012, in de lijsten van de weersvoorspellers helemaal geen opvallende dag. Wij constateerden hetzelfde, maar omdat het al zolang geleden was en omdat je altijd moet blijven hopen trokken toch een viertal Noorderkroners naar de sterrenwacht. Op de weide, aan de voet van de sterrenwacht hadden Job en Lambert hun kijkers opgesteld. Verwachtingen waren heel laag gespannen, maar het zou voornamelijk een testrun worden voor de nieuwe kijker van Lambert. Verschillende tests werden doorlopen; hoe transporteer ik een kijker van 160 kg? Hoe snel is de kijker opgebouwd? Is de procedure van het uitbalanceren onder de knie? Is alles uitgelijnd? Welk zijn de aandachtspunten? Waar kan ik die tussenring vinden? Zijn de visuele brandpunten (astrograaf en, volgkijker) gelijk aan de fotografische brandpunten? Is er genoeg backfocus? Een hele lijst die we op enkele uren volledig afgewerkt hebben gekregen.
Ondanks het feit dat er geen enkele ster te zien was hebben we toch een groepje bezoekers mogen ontvangen. We hebben een heel geanimeerd gesprek met hen kunnen voeren. Eén specifieke vraag hebben we onthouden: “Vinden jullie het niet erg om hier te staan, terwijl er geen enkele ster te zien is?”. Ons snelle antwoord op deze vraag was: “Ja, een beetje wel, maar het is nog altijd minder erg dan thuis te zitten en het breekt dan toch nog open!!”.
Een andere vraag; “hoe ver kan je met een sterrenkijker wegkijken?” hebben we beantwoordt door te stellen dat als je met het blote oog naar de maan kijkt, je al een afstand van 400.000 km wegkijkt. Zie je de zon is dat al gauw 150 miljoen km. We hebben maar geen getal geplakt op de afstand van een ster! En dat allemaal zonder een kijker! We hebben natuurlijk wel verteld wat we met een sterrenkijker doen (anders zou men nog gaan denken dat we vreemde mannen zijn!). In elk geval, weer een groep mensen die ons in de gaten gaan houden en die zeker een keertje terugkomen als het helder is!
Een stevig eind de avond in kregen we ineens een waterig maantje te zien. Te zien was een groot woord, we moesten door een hele pak wolken en takken kijken, maar toch……we kregen heel even de maan te zien in de 12 inch kijker en de 80 APO! Tijdens het nakaarten hoorden we vuurwerk boven Neerpelt en even daarna zagen we bliksemflitsen van een naderend onweer. Hoogste tijd om de kijkers te demonteren en vertrekkensklaar te maken. Dat ging redelijk snel en rond middernacht hebben we een punt gezet achter de 4e kijkavond van 2012. Hopelijk kunnen we in de maand mei eens plankgas geven. De huidige voorraad onstabiel weer zal ergens toch wel opgeraken, hopen we….. 🙂 LBe