Omdat we toch de opstelling klaar hadden staan voor onderstaande opnames van de zonnevlekken en omdat de nieuwe 2.5″ Moonlite electric focusser op de astrograaf nog getest moest worden (nog maar eens opnieuw alle brandpunten zoeken…) volgde er nog een run op de maan. Kwestie van rustig te beginnen. De eerste opnames van de maan gebeurde bij klaarlichte dag. Superblauwe achtergrond met daarin een messcherpe maan. De onderstaande afbeeldingen zijn genomen terwijl de duisternis zijn intrede deed. Er is over en weer geexperimenteerd met het gebruik van de fieldflattner, de extensiering, visueele scherpstelling, fotografische scherpstelling, etc. De focal-reducer kon nog niet gebruikt worden omdat de cameraaansluiting niet klopte. Onderstaande resultaten tonen duidelijk aan dat het gebruik van een electrische scherpstelling zeker geen overbodige luxe is. In “no time” kan je tot op 2 micron scherpstellen. Dan snel de boel vastzetten en fotograferen zonder telkens te moeten kijken of het focus verlopen is. Nieuw aan de astrograaf is dat we nu met een vaste hoofdspiegel werken. Dus gedaan met het shiften van het brandpunt en onscherpe opnames als eindresultaat. De testen waren, ondanks het feit dat de seeing bedroevend laag was, meer dan bevredigend. Enkele voorbeelden zoals de maan te fotograferen is in het primaire brandpunt van de 12″ Ritchey-Chretien: