Venusovergang. Op woensdag, 6 juni 2012 is er een Venusovergang te bewonderen. Noorderkroon zal deze gebeurtenis gaan bekijken op een andere locatie dan de sterrenwacht. De waarnemingspost zal te vinden zijn in Achel, aan de grensovergang  van de Schafterweg.  Zij die de weg niet weten; we verzamelen (op woensdagochtend) aan de Joy en vertrekken stipt om 05.30u richting waarnemingspost. De laatste kans om in je leven de planeet Venus over de zonneschijf te zien trekken!!!  

Zaterdag, 25 mei 2012. Een dag om met hoofdletters weg te schrijven in de analen van Noorderkroon. We hadden, net als alle voorgaande maanden, een reguliere kijkavond ingepland. Enkele dagen voor aanvang werd al duidelijk: alle weervoorspellers gaven een quotatie 10 voor de sterrenkundige activiteiten.  Bij aankomst aan de sterrenwacht bleek ook een bruiloft op het programma te staan. Voor ons geen probleem: publiek is altijd welkom, we hebben ze gretig op ingespeeld. In het veld niet meer of minder dan ZEVEN sterrenkijkers! Heel waarschijnlijk was dit een record wat betreft de “hardware”. Het aantal Noorderkroners die deze kijkers bemanden lag ook aan de aangename hoge kant.

Bezoekers, die al vrij vroeg toestroomden, werden opgevangen, hun vragen beantwoordt, ze keken door de kijkers en genoten van de resultaten van de fotografische opstellingen. We noteerden ook een delegatie vanuit Oosternrijk, gevoerd door Noorderkroner Fons Vrolix. Ondanks het feit dat we geplaagd werden door een wel erg laat invallende duisternis, veel strooilicht, loeiharde muziek (en gelukkig niet al te veel agressieve muggen!) hebben we samen intens genoten van nieuwe kijkers (Tony’s C8), diverse deepsky-objecten, Mars, Saturnus, etc. We hebben ook gebruik gemaakt van de schemering om eens stap voor stap uit te leggen doe je een kijker uitbalanceert, afstelt en welke camera-settings best te gebruiken zijn. Nu nog zorgen voor volle batterijen en dan is het feest!

De laatste deelnemers verlieten de sterrenwacht om 02.00u, moe maar voldaan. We schrijven deze activiteit weg als zijnde een top-kijkavond, mede dank zij de hoge beschikbaarheid van kijkers en gemotiveerde deelnemers. Noorderkroners, in naam van de bezoekers; bedankt!!

Net een week na de waarnemingen van de zonnevlekken hebben we nog eens gekeken en enkele foto’s gemaakt. De grote jongens hebben de week overleefd, de kleinere “broertjes” daarentegen net niet. Vandaag, net voor de zon achter de bewolking schuil ging hebben we toch nog snel enkele plaatjes kunnen schieten. Geen uitblinkers, daar was de tijd te kort voor. Beelden zijn gemaakt met de 80 mm Triplet, voorzien van een zonnefilter in combinatie van een polarisatiefilter. Het geheel gewoon op het camerastatief met de hoogst instelbare frictie (tegen de trillingen).. Het was meteen een test of we de Venusovergang van juni, dit jaar, zo ook kunnen fotograferen.

Zoals in eerder bericht reeds geschreven (gevraagd), we verdienen beter weer en …bingo! We hadden (slik!) goed weer. Op woensdag waren Job en Lambert op hun wekelijkse bijeenkomst en er werd gebabbeld over een actieve grote zonnevlek. Omdat het afgelopen woensdag mooi helder weer was hoefde het niet bij woorden te blijven. Job installeerde zijn kijker, bevestigde een degelijke filter en we zagen niet één, maar wel 24 zonnevlekken. Eén daarvan was de grote uitschieter, het was de vlek die zoveel media-attentie kreeg. Een beetje onverdeeld, want een eindje naar beneden was nog een grote (bijna ronde) vlek te zien. Bij de “grote jongens” was heel mooi de umbra en penumbra te zien. Mooi scherp afgelijnd. Een lust voor het oog. De andere vlekken varieerde van matig tot klein tot heel klein, maar…zolang je een zonnevlek kan zien is het een zonnevlek. Job telde er dus 24! Lijkt me een record te zijn (tenminste van de laatste afgelopen jaren).

Terwijl Job en Lambert naar de zon keken ging het gesprek over de weersverwachting van de eerstkomende dagen. Eerder op de week was er sprake van een heldere nacht op donderdag. Nu waren de berichten bijgesteld en zou het woensdagnacht helder worden. Helder en koud, tegen het vriespunt aan! Nu, we hadden er weinig woorden aan vuil gemaakt; Lambert reed naar huis om zijn kijker te laden en Job zou al aanrijden naar onze waarnemingsplaats in Opitter. Tegen 22.30u waren we terplekke. Eerst nog even iemand uitleggen dat we gingen sterrenkijken en toen kon begonnen worden met de opbouw. Job had zijn EQ6Pro mee met de AT80 en telelens, in de hoop enkele mooie plaatjes te kunnen schieten. Voor Lambert was een volgende kans om verdere testen te doen met de nieuwe configuratie. Omdat één en ander op een andere manier getransporteerd werd waren er nogal wat “herinsteltaken”. Met de hulp van Job ging het vrij vlot. Een beetje afstelperikelen met de EQ6Pro en op een gegeven moment waren de beide kijkers afgesteld op de hemelpool en konden we beiden aan de slag. 

Terwijl Job zijn eerste beelden schoot bracht Lambert Saturnus in het brandpunt van de astrograaf. Saturnus door de AT12RC/13 mm Nagler? Nooit gezien, zo groot, zo scherp, Job (ikke ook) zag zelfs wolkenbanden op Saturnus. De manen Titan, Hyperion, Rhea, Thetys, Mimas, Enceladus en Dione en de Cassinischeiding messcherp in beeld, een sensatie! Wat zou dat geven op DeepSky-objecten? M29 werd in beeld genomen, leek wel geexplodeerd, toen M27, de Halternevel…. zeker dubbel zo groot en helderder dan in de 10″ Cassegrain. Dit beloofd!

Ondertussen, we merkten het al even, was de thermometer ook niet stil blijven staan. Het kwik ging onder nul. Alles begon aan te dauwen en te bevriezen en de koude sneed diep doorvop de open vlakte. We besloten rond 02.30u er een einde aan te maken en stillekens naar de warmte van het bed toe te werken. Het was kort, het was koud, maar……het was helder! We hebben er van genoten.

Ps: daags nadien bleek zelfs de hoofdspiegel van de astrograaf volledig dicht gedauwd. Een les voor de volgende keer: zeker af en toe de “airco” opzetten en voor het gemak van de waarnemers: zet je systeem op guiden als je een object gevonden hebt! Scheelt een hoop werk! We steken het maar op het feit dat het systeem nog niet helemaal gekend is. Per slot van rekening: het is iets heel anders dan een 10″ Meade LX200GPS. Oefening baart kunst, we komen er wel!

Jawel, alles op z’n tijd, dus ook de regen! Nu, we hebben onderhand ons deel wel gehad. Het mocht wel eens omslaan. Wij, amateur-astronomen, hebben het graag droog, zo weinig mogelijk vocht in de atmosfeer. “Zolang de schepen niet te veel stof opwaaien als ze voorbijvaren, is het ok” – zou onze lijfspreuk wel kunnen zijn.   Als we de weersomstandigheden van de eerste vijf maanden van 2012 kritisch onder de loep nemen (vanuit ons standpunt, hé!), dan is het tot nu toe nog maar magertjes gesteld. We verdienen beter! Maar kom, alle gekheid op een stokje…..alles op z’n tijd, maar het mag wel stilletjes komen, dat stabiele weer. Wij zijn er klaar voor.

Er klaar voor zijn wil zeggen dat we alles op de rit hebben om de “korte” nachten in te duiken. Kort, want de nachten zijn al fel ingekort en het gaat nog meer inkorten. Op het hoogtepunt van de zomer rest ons enkel van 23.00u tot 02.00u om onze waarnemingen te doen. M.a.w. de nachten zijn kort, heel kort!

Een reden temeer om te zorgen dat alles op orde is. is alles opgeladen? Heb ik alles binnen handbereik? Moet er links of rechts nog iets veranderen aan de combinatie? Zo ja, herinner je een tip die we al eerder gaven; gebruik de lange schemering om alles in tip-top conditie te brengen voor de nacht. Heb je een nieuw stuk uitrusting (of een nieuwe configuratie), maak dan zeker gebruik van de schemering om één en ander uit te testen, aan te passen, e.d. Je kan een kijker perfect afstellen in de schemering. Voordeel is dat je dan perfect ziet wat je aan het doen bent.

Lambert is momenteel bezig met de laatste hand te leggen aan het testen van zijn nieuwe combinatie. De Mesu 200 loopt als “goei boter”. Eén dezer dagen komt de Moonlite focusser binnen zodat de astrograaf opgewaardeerd kan worden, dan nog snel opnieuw enkele brandpunten zoeken en dan stilletjes beginnen met waarnemen en fotograferen.

Zachtjes opbouwen, vertrekkende van het eindpunt van de LX200GPS, te weten 30″ belichting. Een andere nieuwigheid waar nog wat rond geexperimenteerd mag worden is het electronisch guiden (correctief volgen). We gaan er een beetje mee stoeien …… We shall see!!!

Enige tijd al op onze agenda en eindelijk, het was zover! Op naar Essen voor de 28^e internationale astronomiebeurs . Van te voren de  lijst van standhouders al eens goed bekeken en zoals verwacht;  het was inderdaad heel wat!

Swat! Rond half tien in de ochtend arriveerden we op de parking bij het gebeuren aldaar. Een grote menigte stond al voor de ingang, onze verwachtingen hoog gespannen! Onder het genot van een bakje koffie zaten we in de auto te wachten tot het officieel open zou gaan, met als spelbreker regen, regen, regen, maar wij zaten droog.

Voordeel was dat Lambert het jaar daarvoor hier ook al op bezoek was geweest. Hij maakte me erg nieuwsgierig naar wat er allemaal te zien ging zijn… en dan naar binnen, even tussen de horde bezoekers integreren, kaartje kopen en beginnen maar.

De eerste indruk die men al krijgt is meteen overdonderend. Waarom? De apparatuur die hier bij elkaar stond is een zeldzaam verschijnsel, volgens mij een van de weinige in Europa, voor zover bekend en dan spreek ik alleen nog maar over de gang bij het binnenkomen. Volgens collega Lambert  was dit nog maar het begin, dus besloten we eerst maar eens een verkenningsronde te maken.

Tja, geweldig, van de verkenningsronde werd al snel afgeweken. Als eerste kwamen we bij de monteringen (voor mij al bekend) van Skywatcher van EQ 3 tot eQ6 helaas nog geen EQ. Op de monteringen  kijkers van dezelfde makelij maar ook van een ons bekende zaak, te weten Lichtenknecker, Hasselt. Ze hadden  Esprit-kijkers  staan in verschillende klasse van grootte.

Om niet alles apart te moeten vernoemen,  hier de voornaamste merken: Skywatcher, Esprit, Robtics, Lunt, Meade, Takahashi, Baader, PlaneWave, Vixen, enz.  Ook de voor Lambert nu bekende montering, MESU 200 en verder van alles wat men bedenken kan, van binoculair tot …….tsja; alles wat er bij hoort.

Koopjesmarkten, waar men diverse spullen en kijkers tegen een goede prijs kan aanschaffen, zoals het bij een beurs ook bedoeld is. Diverse koepels kant en klaar, in diverse maatvoeringen waarvan eentje naar de kroon stak ,5 meter en geen gewone koepel maar eigenlijk een vorm van shell, deze vouwt zich aan twee kanten uit, gelijk een schelp (Clampshell),  vandaar de naam. Maar wat hier in stond… ik had nog net geen handdoek bij me om de kwijl op te kunnen vangen als het ware, maar ongelooflijk,een PlaneWave kijker van formaat 20”, een Rc type daaraan nog diverse APO refractors van formaat op een montering van het merk ” 10 MICRON HPS” , formaat GM 4000 HPS, de grootste in hun gelederen aldaar.

Dan, opeens een opvallende verschijning onder de monteringen, eentje van Italiaanse afkomst van de firma Avalon Instruments. Deze wordt aangedreven met, let wel, tandriemen op beide assen, zeer stil en dus trillingvrij, heeft  echter een naloopnauwkeurigheid van +/- 5-7boogsec. Zonder begeleiding. Neemt niet weg  dat,  als we de foto’s zien die hiermee gemaakt waren door onze Italiaanse vriend gewoon geweldig zijn. Tenslotte met de huidige stapeltechniek van diverse belichtingen hebben we niet echt lange belichtingstijden meer nodig. Verder is het een geweldig afgewerkt mooi apparaat, twee typen hebben we hier voorgeschoteld gekregen, te weten: “M-UNO”en de “LINEAR”.

Dan wat de publieke belangstelling betreft, heb ik in het begin van het verhaal al opgemerkt, druk, maar volgens Lambert was het jaar daarvoor toch drukker, maar eigenlijk was dit wel welkom, zo kon men alles toch op een fatsoenlijke manier gaan bekijken, zij het dat het toch op sommige plekken wel dringen was. Maar dat mocht de pret niet drukken, zo kwamen we ook verschillende bekenden tegen De eerste die we tegen het lijf liepen waren Viviane en Noud Fransen. We babbelden even over hun nieuwe aanwinst (Meade LX200) en spraken onze hoop uit hun één dezer te mogen begroeten op ons waarnemingsveld! Een beetje verder kwamen we  Nico Dejongh en Lukas Pellens, onze sterrenvrienden van Aquila Lommel tegen, we zagen Seppe Canonaco van het Europlantarium en nog tal van bekende gezichten  Leuke gesprekken voortkomende uit de opgedane ervaringen.  Na deze ontmoetingen gingen we eens zoeken naar een mogelijke evenknie van de Mesu 200, de montering die Lambert in zijn bezit heeft, want deze kan maar liefst 100kg dragen. Conclusie was….dat we maar éénn noemenswaardige montering vonden die dit ook kan en wel degene die ik in het  begin heb vernoemd;  de GM 4000 HPS.van 10 MICRON HPS Mounts. Wat hierin dus echt zwaar weegt is het prijsverschil, die is echt enorm. De Mesu 200 ligt hier ongeveer een vierde lager,  het moet voor ons amateurs toch nog leuk blijven.

Verder hebben we zeker een ronde of vijf gelopen en iedere keer zagen we weer iets nieuws. Iets waar we in de vorige ronde misschien overheen hebben gekeken. Daarom; altijd de moeite waard om dit ook te doen, veel geleerd en niet enkel om de prijzen, maar ook van wat er zoal op de markt voor ons amateurs te halen valt. Voor mij was dit een doorslaggevende ervaring, omdat ik aan de vooravond sta om iets nieuws aan te schaffen. Niet alleen op gebied van montering, maar ook op het type kijkers. Zoals Lambert al eerder opmerkte, ging hij initieel voor een Meade 800 LX 14”. Deze hebben we nu in het echt zien staan, wel te verstaan een 12”, maar eenzelfde montering, en collega Lambert kon mij vertellen geen spijt van zijn beslissing te hebben met dat wat hij nu heeft gekozen. Om diverse redenen, die mag hij zelf vertellen. Wat ik hiermee wil aangeven is  dat, als men overweegt iets aan te schaffen in deze hobby,  een beurs wel degelijk een uitkomst kan bieden. Een gemaakte keuze, naar jouw gevoel  de juiste keuze, kan hier getoetst worden. Het opent gewoon veel mogelijkheden en inzichten. Er is meer dan voldoende gelegenheid om met de verschillende vakmensen hierover te kunnen spreken en die je dus ook op weg kunnen helpen om een beslissing te nemen. Echter, het maakt het wel iets gemakkelijker als men weet in welke richting men de sterrenkunde wil gaan beoefenen. De markt en het aanbod is groot, maar toch….. .

In ieder geval genoten van elke minuut, wat een aanbod, en misschien volgende jaar met meerdere Noorderkroners?

                                                                                                                                                                                              Job Beeren

Job; “Man, man…..”

Het “monster” van de beurs, een 20″ PlaneWave, full gear!!

De LX800 12″ (dit had het kunnen zijn….)

De “Italiaan” (zie tekst van Job)

Job in verwondering (Is de foto scheef of….?).

12,5 cm RC PlaneWave onder een 2m automatische koepel

Op maandag 30 april was een delegatie Noorderkroners aan de slag op de sterrenwacht. Op de agenda stonden nog enkele taken die uitgevoerd dienden te worden.  Taken zoals het ophangen van het infobord, het uitlijnen van de koepel, het aanbrengen van een nieuwe windveer, het concept van de takel verder uitwerken, enz. Er was dus werk genoeg voor elk van de  vijf aanwezigen.

We begonnen met de grootste uitdaging; het uitlijnen van de koepel, zodat deze nog beter zou rollen. Na heel wat aanpassen,  uitvullen van assen, bloeddruppels (wat had je gedacht?) en koepel-lichten kwamen we tot een verrassend resultaat: één man laat met één hand de koepel rondlopen! Iedereen tevreden.

 Taak twee: het ophangen van het infobord (met kwartaalagenda). Hier was even de hulp van een 10mm boor gevraagd. Maar goed dat Dirk voorzien was van volle batterijen, het werd een boorkarwei door RVS-staal! Na enige aanpassing kon het paneel dat Job maakte tegen de centrale mast aangebracht worden. Voortaan kan elke bezoeker zien wanneer we een kijkavond hebben. Onze secretaris zal na elke bestuursvergadering het paneel updaten. Intussen was Jan en Dirk bezig met het bekijken van de nieuwe takel. Hier moet nog één en ander aangepast voordat we hem in gebruik kunnen nemen.

Tussen de verschillende taken door moest er nogal wat gereedschap bijgehaald worden en dan die trappen……. Franky had voor zichzelf een redelijk goed excuus gevonden om niet elke keer de Chinese vrijwilliger te zijn! Hoedanook, alles wat we nodig hadden zat in de één of andere auto en  kwam  redelijk snel daar waar nodig

De laatste klus van de avond, nog net voor het donker werd was het aanbrengen van een nieuwe windveer. Dank zij een gezonde dosis inventiviteit (iemand had de korte schroeven vergeten…….”Welke schroeven?”) werd ook deze taak afgevinkt op het todo-lijstje. Binnen onder de koepel was het ineens windstil, tochtvrij en donker. Snel de rode nachtverlichting aan om het gereedschap te verzamelen, nog even herhalen hoe jammer dat het was dat de taverne gesloten was en toen allemaal huiswaarts. Jan, Job, Dirk, Franky…,bedankt voor jullie inzet en tijd!

                                                                                                                                                                  LBe

Op maandag, 30 april 2012, zullen de leden van het bestuur enkele uren van hun vrije tijd opofferen om de sterrenwacht nog eens onderhanden te nemen. We hebben nog enkele taken uit te voeren, zoals het aanbrengen van een nieuwe windveer aan de basis van de koepel, het rollersysteem nog eens evalueren, het aanbrengen van een groot infobord, zodat alle bezoekers weten wanneer we aanwezig zijn, aan de takel moet nog één en ander gebeuren, kortom: we gaan ons niet vervelen. De werken starten om 19.00u. Als er nog Noorderkroners zijn die denken te kunnen ondersteunen; hou je niet in, altijd welkom!!!

Dear visitor!!

Thank you for visiting our weblog.

Although we live in Belgium, one of the most illuminated sites in the world, we are brave and love spending our free time under the stars. We are a local astronomical society in the Flemish part of Belgium and we are lucky to have a relative dark sky in our region. This is one of the reasons why we invested in a real observatory. We are the proud users of a observatory sitting on top of a 43 feet high steel tower. High enough to reach over the treetops! If you want to “Google” to our observatory, just enter “Domein de Bever Hamont-Achel” and Google will guide you to an arrow shaped pond in the middle of a vast forest. At the tip of the arrow you will see a white dot. This is our domed observatory!

Inside the observatory ends a massive 49 feet long pillar on which we can mount several telescopes. Some of our telescopes are way too heavy to carry up the tower. When we are working with these telescopes we used to setup on the field before the observatory. Last week we enjoyed a testrun with a brandnew 12 inch Ritchey-Chretien on a Mesu 2-friction mount. In this weblog you can find evidence of this  and other happenings. Try our albums!

Besides working with the telescopes, we organize gatherings on an monthly bases. During these meetings we study astronomical subjects. This can vary from astronomical to historical events, lectures on scientific research, geology, we keep a close watch on space exploration, we give lectures to the local fifth grades in school, and so on….

In these times were there are one-thousand-and-one things to do in our free time, we manage to keep a group of twenty-four “diehards” together. All twenty-four of them with an profound love of the stars and all the other things “out there”! Our motto:

Once possessed by astronomy………. lost for life!!!!

If you support our efforts, please leave a comment in our mailbox (use the button “contacteer me” on top of the right column). If you feel the need to communicate about astronomy, don’t hesitate! We will appreciate it highly. Keep visiting us!

Bonjour, nous sommes une Association astronomique en Belgique. Notre objectif est vulgariser l’astronomie. Nous avons mis toute une série de spectateurs et de visiteurs qui régulièrement donner une image de notre univers. Merci pour votre visite !