Verslag Zonnekijkdag van 7 juli 2019 door Dirk.
Om 13.30 u. begonnen we aan onze zonnekijkdag. Harry en Ronald waren er al. Jan zou iets later komen, Ronald moest iets eerder vertrekken.
Een namiddag, met veel bewolking met tussendoor ook de zon, maar helaas zonder zonnevlekken. Momenteel zitten we in een minimum tussen het einde van zonnecyclus 24 en het begin van zonnecyclus 25. Een zonnecyclus duurt ongeveer 11 jaar.
Geen zonnevlekken dus maar dat wil niet zeggen dat er niets te zien is. Beneden voor de toren had Harrie de H-α kijker van Jo opgesteld. Een H-α kijker laat alleen licht door in een specifieke golflengte in het dieprode spectrum en is daarmee ideaal om het oppervlak van de zon te bekijken.
Boven had ik de lenzenkijker gericht naar de zon, Voor een projectie van de zon op een groot wit scherm, met als resultaat een grote witte schijf van ongeveer 60 cm. Af en toe werd de projectie stop gezet om het oculair de kans te geven een beetje af te koelen. met een zonnefilter voor de lens kon dan toch veilig naar de zon gekeken worden. we kregen doorlopend veel bezoekers in de toren, vooral veel gezinnen met kinderen.
Rond 16.30 u. zakte de zon achter de wolken, en was het tijd om de koepel te sluiten.Ondanks de storende bewolking en de afwezigheid van zonnevlekken was dit toch een geslaagde zonnekijkdag.
